Psychobiologia

Triady rodzinne, Triada 1

Trójkąty, czyli triady rodzinne, to emocjonalna matematyka, która bardzo precyzyjnie przekłada się na biologię naszego ciała Mama, tata, dziecko. Gdy połączymy wszystkie punkty, powstanie trójkąt. To, co wydarzy się w obrębie trójkąta w sensie emocjonalnym, ma wpływ na ciało i późniejsze relacje partnerskie.

Triady rodzinne

Koncepcję triad rodzinnych opracował Alejandro Jodorowsky. Wg niego idealna triada jest wtedy kiedy ojciec i matka zgadzają się ze sobą pod względem:

  • intelektualnym
  • emocjonalnym
  • seksualnym/twórczym
  • materialnym

Nie oszukujmy się w realnym świecie taka idealna triada nie istnieje. Nawet jeśli tylko jedno z możliwych połączeń zawodzi (intelektualne, emocjonalne, seksualne, materialne) – zjednoczenie nie może zostać uznane za idealne.

Zdarzyć się może, że defekt objawia się wyłącznie na jednym poziomie. Być może rodzice mają te same poglądy, rozumieją się seksualnie, dogadują na płaszczyźnie finansowej, jednak brakuje im prawdziwie szczerego uczucia.

Relacja między rodzicami to jedno, nie mniej ważna jest także ich relacja w stosunku do dziecka. Jakie mają poglądy co do wychowania dziecka i jak się do niego odnoszą.

Idealne relacje w sferze intelektualnej

  • Relacja matka-ojciec

Ważny jest sposób w jaki rodzice komunikują się ze sobą. Chodzi tu o pełną komunikację pozbawioną agresji. Zadbanie o swoje granice z jednoczesnym zrozumieniem stanowiska i punktu widzenia partnera. To nie znaczy, że rodzice zawsze muszą się ze sobą zgadzać i mieć takie same zdanie na każdy temat. Chodzi tu raczej o zdolność słuchania drugiej strony i dawanie prawa wolności wyrażania własnych poglądów.

  • Relacja matka-dziecko i ojciec-dziecko

Sposób w jaki rodzice komunikują się z dzieckiem. Czy rodzice w stosunku do dziecka używają ,,normalnego języka” czy też używają słów, które sami tworzą na określenie przedmiotów i czynności – papu (jedzenie)), ajciu (spacer), palulu (spać) itd. To sposób odpowiadania na pytania dziecka, wyjaśniania wątpliwości, wyznaczanie granic i ustalanie zasad. To też umiejętność słuchania dziecka, zabawa z dzieckiem i ocena intelektu dziecka (ty głupku, idioto, kretynie…).

Idealne relacje w sferze emocjonalnej

  • Relacja matka-ojciec

W jaki sposób rodzice okazują sobie czułość – przytulanie, pocałunki, uśmiech, kwiaty, prezenty. W jaki sposób rozwiązują konflikty. Czy potrafią wybaczać i odpuszczać? Czy żywią urazę? Czy są zazdrośni i czy stosują szantaż emocjonalny?

  • Relacja matka-dziecko i ojciec-dziecko

Jak rodzice wyrażają uczucia w stosunku do dziecka? Czy potrafią okazywać uczucia i odzwierciedlać uczucia dziecka (słowa, gesty i zachowania będące wyrazem matczynej i ojcowskiej miłości)? To zdolność mówienia ,,nie” z miłością, świętowanie urodzin dziecka, pokazywanie dziecku, że jest ważne, że jest szanowane.

Idealne relacje w sferze seksualnej/twórczej

  • Relacja matka-ojciec

Czy rodzice obdarzają siebie wzajemnym szacunkiem w tym obszarze? Czy jest między nimi zgodność w sferze seksualnej – podobny temperament i oczekiwania? Jak realizują się w życiu pod względem kreatywności i jak przejawia się kreatywność w ich życiu?

  • Relacja matka-dziecko i ojciec-dziecko

Czy rodzice edukują dziecko w zakresie seksualności? Czy potrafią z nim rozmawiać na tematy związane z seksem i seksualnością? Czy potrafią zaufać dziecku i dać pewną swobodę działania? Czy akceptują seksualność dziecka? Na ile wspierają jego kreatywność?

Idealne relacje w sferze materialnej

  • Relacja matka-ojciec

To zgodność w sprawach dotyczących ich własnych potrzeb jak i potrzeb rodziny, kwestie związane ze sposobem oszczędzania i wydawania pieniędzy, spędzania wolnego czasu, wypoczywania, dbania o zdrowie, ciało.

  • Relacja matka-dziecko i ojciec-dziecko

Kto zaspakaja potrzeby dziecka (kto zarabia pieniądze, kto robi zakupy, kto gotuje), kto zapewnia fizyczne bezpieczeństwo. Czy dziecko ma własne terytorium w domu – czy ma swój pokój? Czy są szanowane granice dziecka (czy rodzice przeglądają jego rzeczy, telefon)? Czy ważne jest wspólne spożywanie posiłków? Czy są celebrowane urodziny dziecka, święta?

Wyróżniamy osiem podstawowych triad

TRIADA 1 – brak relacji – brak komunikacji między ojcem, matką i dzieckiem.

  • Matka się nie komunikuje.
  • Ojciec się nie komunikuje.
  • Dziecko czuje się osamotnione emocjonalnie.
  • Każdy z trójki patrzy w innym kierunku. ,,Każdy sobie rzepkę skrobie”

Dziecko potrzebuje zanurzenia w miłości, potwierdzenia, że jest kochane, akceptowane i bezpieczne. Potrzebuje być uczone odczuwania uczuć i wyrażania swoich emocji, zapewnienia, że czucie wszystkiego jest w porządku. Jeżeli jest zaburzona

Rezultatem wychowywania się w takiej triadzie będzie osoba, która może mieć w przyszłości problemy z komunikacją, nie potrafi bronić swoich wartości, chce sprawiać przyjemność innym.

  • ,,Moje mówienie jest bezużyteczne”- może programować paradontozę.
  • ,,Chciałbym coś powiedzieć ale nikt mnie nie słucha więc mówię w ciszy” – może programować zgrzytanie zębami.
  • ,,Nie mogę się przeciwstawić, nie umiem powiedzieć – NIE – bo nikt nie uczy jak wyrażać emocje i stawiać granice” – może programować choroby stawu skroniowo-żuchwowego.
  • ,,Gdy nie mówię to nie mam swojej tożsamości” – może programować hemoroidy.
  • ,,Nikt mnie nie kocha, muszę żebrać o czułość” – może programować opryszczkę wargową.
  • Czuje się lepiej w samotności, stroni od ludzi.

Brak komunikacji w rodzinie może programować:

  • wewnątrzprzewodowego raka piersi – ,,niemożliwe gniazdo rodzinne”
  • endometriozę – ,,mój dom jest gdzie indziej”
  • przepuklinę pachwinową – ,,lepiej czuje się poza domem, zdrady, kochankowie/kochanki”
  • mononukleozę – ,,czuje się sam w rodzinie”
  • zaburzenia krzepliwości krwi, wylew krwi – ,,brak spójności w klanie rodzinnym”.

Inne dolegliwości, które mogą (ale nie muszą!) stać u podłoża życia w Triadzie nr 1:

  • choroby pęcherzyka żółciowego – nienawiść, urazy, żal
  • choroby nadnerczy, zespół przewlekłego zmęczenia, odizolowanie od świata, strata orientacji – ,,nic mnie tu nie trzyma ale nie wiem gdzie iść żeby tą sytuację zmienić – konflikt ,,kierunku”, mój dom jest pusty – konflikt ,,czuję się wyizolowany ze swojego stada”
  • wysoki cholesterol – konflikt ,,mogę liczyć tylko na siebie” (cholesterol to hormon, a hormony odpowiadają za komunikację).

Brak kontaktu może się wyrazić również poprzez choroby skóry:

  • egzema – konflikt separacji
  • łuszczyca – konflikt podwójnej separacji

Jeżeli ta triada pojawia się w kolejnych pokoleniach to konsekwencją może być autyzm.

Często u osób wychowywanych w triadzie 1 pojawia się obsesyjna miłość do zwierząt. Są to osoby, które nie mogą bez nich żyć. Jest to oczywiście temat zastępczy, próba zapełnienia drzemiącej we wnętrzu pustki emocjonalnej.

Z powodu stresu spowodowanego chęcią komunikacji za wszelką cenę i niemożnością spełnienia tego pragnienia, u dziecka mogą się rozwinąć różne poziomy komunikacji pozazmysłowej i szczególny poziom wrażliwości.

W skrajnych przypadkach brak komunikacji w rodzinie może przejawić się w skłonnościach do schizofrenii czy też w śmiertelnych wypadkach oraz samobójstwie.

O KOLEJNYCH TRIADACH W NASTĘPNYCH ARTYKUŁACH

Dodaj komentarz

%d bloggers like this: