Nietrzymanie moczu i kału u dzieci. Moczenie nocne.

Obserwując zwierzęta w środowisku naturalnym, ale także te domowe, zauważamy, że znakują one obszar, na którym przebywają, żerują, polują czy odpoczywają. Może się to odbywać poprzez znakowanie moczem/kałem, ale także pazurami i pyszczkiem. Podczas znakowania, feromony i zapachy pozostawiane są na różnych obiektach, przedmiotach, czasem nawet na innych osobnikach. Robią to w celu zaznaczenia swojej obecności na danym terytorium i odstraszenia ewentualnego ,,nieproszonego gościa”. Aby poczuć się bezpiecznie i uspokoić, a także w celu stworzenia i wzmacniania więzi.

Własne terytorium zwiększa szanse przeżycia osobnika, gdyż zapewnia mu dostateczną ilość pokarmu, kryjówki przed drapieżnikami, materiał do budowy gniazda lub legowiska oraz wszystkie elementy mające znaczenie w wychowaniu potomstwa.

Człowiek, jako gatunek Homo Sapiens, w królestwie zwierząt i rzędzie ssaków naczelnych, podlega takim samym prawom biologicznym jak pozostałe zwierzęta. Chociaż nie znakuje swojego terytorium w taki sposób jak zwierzęta, to w niektórych sytuacjach stresowych/konfliktowych podświadomość człowieka uruchamia biologiczne mechanizmy znakowania terenu i pojawia się np. nietrzymanie moczu czy kału.

Nietrzymanie moczu. Konflikty.

Jakie więc konflikty związane są z nietrzymaniem moczu?

• Fundamentalny konflikt braku ojca (faktyczny lub emocjonalny). Rozpatrujemy tu sytuacje kiedy dziecko wychowuje się bez ojca, albo tata długo pracuje, często wyjeżdża albo rzadko odwiedza dziecko (po rozstaniu rodziców). Ale też i takie kiedy ojciec fizycznie jest obecny, ale nie jest dostępny emocjonalnie, jest nieobecny w życiu dziecka – nie rozmawia z dzieckiem, nie okazuje czułości, nie ma dla niego czasu, nie interesują go problemy czy zmartwienia dziecka, jest wycofany i zajęty swoimi sprawami.

• Konflikt braku ograniczeń ze strony ojca/ustalonych przez ojca zasad/wyznaczenia granic. To ojciec mówi dziecku co jest dobre, a co złe. Co można, a czego nie wolno – stawia granice i jednocześnie chroni. Dziecko musi znać swoje granice żeby mogło się czuć bezpiecznie. Poza tym, żeby móc rozpoznać przekroczenie czy naruszenie granic oraz przekraczać granice w sposób świadomy, trzeba te granice najpierw poznać, wiedzieć gdzie się znajdują.

• Konflikt radzenia sobie dzięki pozbywaniu się czegoś. Np. konieczność dzielenia z bratem czy siostrą pokoju, który wcześniej należał tylko do dziecka.

• Niepewność i nadmierne rozpieszczenie. Może się wiązać z brakiem wyznaczenia granic. Określeniem co można, a czego nie, co jest dobre, a co złe. Dziecko, żeby czuło się bezpiecznie musi wiedzieć w jakich granicach może się poruszać.

• Konflikt odnoszący się do płynów owodniowych. Dziecko przebywając w łonie matki czuje się bezpiecznie. Pływając w płynie owodniowym, który stanowi – wraz z pęcherzem płodowym – barierę ochronną, pije wody płodowe. W sytuacji kiedy dziecko czuje się w jakiś sposób zagrożone wraca podświadomie do tego okresu. Może w ciągu dnia spożywać duże ilości płynów dzięki, którym czuje się jakby znowu był w łonie matki, a w nocy się moczyć.

Moczenie nocne.

• Konflikt znakowania terytorium i/lub ogromny konflikt oddzielenia związany z ojcem. Nieobecność ojca fizyczna lub emocjonalna. To ojciec chroni i wyznacza granice, wprowadza bezpiecznie dziecko w świat. Konflikt braku granic wyznaczonych przez ojca.

• Zbyt apodyktyczny ojciec/matka co wywołuje stres u dziecka. Granice wyznacza ojciec ale jeżeli matka jest ,,męska” to przez mózg dziecka też będzie postrzegana jako ktoś kto narusza granice. Mogą to być sytuacje kiedy matka samotnie wychowuje dziecko, albo matka, która z powodu nieobecności ojca musi objąć obie role.

• Dziecko obawia się o swoje miejsce, swoją rolę, swoją pozycję w rodzinie. Na przykład pojawienie się nowego dziecka w rodzinie.

• Moczenie nocne na chwilę przywraca warunki panujące w łonie matki.

• Konflikt niezdolności do oznaczenia swojego terytorium (związany ze strachem, niepewnością). Sytuacje naruszenia/przekroczenia granic czy też nieuszanowania granic. Np. rodzice przeszukujący rzeczy dziecka, przeglądający korespondencję (sms-y, e-maile, wpisy na portalach społecznościowych).

• Konflikt centralnej rozłąki (separacja rodziców). Rodzice to centrum życia dziecka. Dziecko moczy się, aby poczuć się bezpiecznie i uspokoić, a także w celu wzmocnienia więzi.

• W historii rodu poszukać sytuacji związanych z pożarem w nocy.

Nietrzymanie stolca.

• Konflikt związany z rozpaczliwym wzywaniem matki, dziecko czuje się przez nią zaniedbywane. Kiedy dziecko jest małe to najczęściej mama dba o utrzymanie tej okolicy w czystości. Zmienia pieluchy, myje i podciera pupę dziecka.

• Konflikt związany z brakiem ojca. Ojciec jest autorytetem, który ustala normy, ograniczenia, kontroluje – stąd problem z kontrolowaniem pracy zwieraczy.

• Działać szybciej, żeby czegoś się pozbyć (może to być okresowe zjawisko) np. szybko coś sprzedać, zakończyć projekt, szybciej coś wyrzucić ze swojego życia.

• Konflikt związany z koniecznością wyraźniejszego zaznaczenia terytorium, gdy dziecko nie znajduje się w centrum zainteresowania matki – kał ma silniejszy zapach niż mocz. Dziecko czuje, że nie ma wystarczającej uwagi mamy np. rodzi się młodsze dziecko, a starsze idzie do żłobka czy przedszkola.

• Konieczność pozbycia się trucizny. Stare rodowe wspomnienia związane z otruciem. To sposób, żeby pozbyć się trucizny z organizmu.

Jeżeli borykasz się z jakąś ,,chorobą”, problemem w swoim życiu i nie wiesz jak sobie z nią poradzić zapraszam na konsultacje indywidualne Kontakt.

W kolejnym odcinku: dysplazja stawów biodrowych u dzieci