Serce jest niezbędną do życia pompą tłoczącą krew. Budowa serca jest skonstruowana tak, że możliwe jest przepompowanie około 6 litrów na minutę, co daje 7 tysięcy litrów krwi w ciągu doby. W ciągu dnia serce kurczy się około 100 tysięcy razy. Budowa serca umożliwia zaopatrywanie w krew około 75 bilionom komórek znajdujących się w organizmie. 

Budowa serca

Budowa serca jest przystosowana do tego, by w możliwie najbardziej wydajny sposób móc dostarczyć substancje odżywcze i życiodajny tlen do wszystkich narządów naszego organizmu. Z narządów natomiast system naczyń odprowadza metabolity, czyli produkty przemiany materii, z powrotem do serca.

Serce dorosłego człowieka ma wielkość zaciśniętej pięści. Jest położone w tzw. śródpiersiu środkowym, poniżej mostka, między kręgosłupem a prawym i lewym płucem. Serce składa się z czterech jam: dwóch przedsionków (prawego i lewego) i dwóch komór (prawej i lewej). Przedsionki są od siebie oddzielone przegrodą międzyprzedsionkową, natomiast komory – przegrodą międzykomorową. Prawy przedsionek jest częścią serca wysuniętą najbardziej w prawo, leży bezpośrednio za mostkiem.

Budowa serca – przedsionek prawy i prawa komora

Budowa serca jest skonstruowana tak, aby przedsionek prawy mógł zbierać krew z praktycznie wszystkich narządów ciała (z wyjątkiem płuc). Ten proces jest możliwy dzięki żyle głównej dolnej i górnej oraz zatoce wieńcowej. Nieutlenowana krew o szkarłatnym kolorze przepływa do prawej komory serca przez zastawkę trójdzielną i dalej przez zastawkę półksiężycowatą, pień płucny, tętnice płucne aż do płuc. Tam następuje wymiana gazowa i wypływająca krew jest bogata w życiodajny tlen. Jest to tzw. krwiobieg mały, inaczej zwany płucnym. Warto dodać, że pompowanie krwi z prawej komory przebiega pod niższym ciśnieniem niż pompowanie krwi z lewej komory. Jest to związane ze znacznie mniejszą odległością, jaką musi pokonać krew. Przez to też ściana prawej komory jest cieńsza niż komory lewej.

Budowa serca – przedsionek lewy i lewa komora

Lewy przedsionek serca zbiera krew utlenowaną, jasnoczerwoną z płuc. Dzieje się tak, ponieważ w budowie serca wyróżnić możemy aż cztery żyły płucne wpadające właśnie do lewego przedsionka: żyłę płucną górną lewą i dolną lewą oraz żyłę płucną górną prawą i dolną prawą. Przez ujście przedsionkowo-komorowe lewe zaopatrzone zastawką dwudzielną (mitralną) krew przedostaje się do komory lewej. Z kolei krew z komory lewej jest pompowana do aorty na obwód. Tak działa tzw. krwiobieg duży (obwodowy).

Symbolika przedsionków i komór serca z punktu widzenia totalnej biologii

Przedsionki serca pełnią przede wszystkim funkcję odbiorczą, przyjmującą.

• Lewy przedsionek symbolizuje żeńską stronę naszej natury oraz matkę.
• Prawy przedsionek symbolizuje inną kobietę należącą do klanu – żonę, siostrę itp.

Komory serca są przede wszystkim męskie (funkcja dawania).

• Lewa komora symbolizuje męską stronę naszej natury oraz ojca.
• Prawa komora symbolizuje innego mężczyznę należącego do klanu – męża, brata itp

Anatomia serca

Anatomia serca to system jam, zastawek oraz ścian wykształconych z tkanki mięśniowej, co umożliwia narządowi pracę polegającą na kurczeniu i rozkurczaniu ścian. Jak opisałam wyżej cały organ podzielony jest wyraźnie na cztery jamy – dwa przedsionki i dwie komory. Podział na jamy widoczny jest nie tylko w przekroju serca, ale również na jego powierzchni uwidacznia się zagłębieniem zwanym bruzdą wieńcową.

Przedsionki położone są w górnej części serca i przyjmują krew powracającą od strony innych narządów. Komory umiejscowione są pod przedsionkami i wyrzucają krew do naczyń krwionośnych transportujących ją do wszystkich pozostałych organów i elementów organizmu.

Przedsionki oddzielone są od komór zastawkami przedsionkowo-komorowymi, które zapobiegają cofaniu się krwi. Dzięki nim krew przepływa w odpowiednim kierunku, czyli z przedsionków wpada do komór i nie ma możliwości, by stało się odwrotnie. Oprócz zastawek przedsionkowo-komorowych serce posiada jeszcze dwie inne znajdujące się u wylotu komór do wielkich naczyń tętniczych.

Przedsionki oddzielone są od siebie przegrodą międzyprzedsionkową, komory serca natomiast – przegrodą międzykomorową. Ta druga jest dużo grubsza od pierwszej, ponieważ skurcze komór są zdecydowanie silniejsze niż skurcze przedsionków.

Serce prawe i serce lewe

Cały mięsień dzieli się na serce prawe i serce lewe.

Prawe tworzą prawy przedsionek i prawa komora oddzielone zastawką trójdzielną. Do przedsionka tego stale wpływa krew z żyły głównej górnej, żyły głównej dolnej oraz zatoki wieńcowej. Następnie krew ta przez zastawkę trójdzielną wpada do prawej komory, dalej przez zastawkę do pnia płucnego. Tłoczona jest do pnia tego w momencie skurczu ścian, a stamtąd transportowana do prawego i lewego płuca.

Lewe serce natomiast składa się z lewego przedsionka i lewej komory oddzielonych zastawką mitralną. Do przedsionka tego przez cztery żyły płucne wpada natlenowana krew prosto z płuc. Lewa komora posiada znacznie grubszą ścianę niż prawa, ponieważ podczas jej skurczów krew musi zostać wyrzucona na tyle mocno, by dotrzeć do wszystkich tkanek i narządów. Pompuje ona krew bezpośrednio do aorty, skąd transportowana jest dalej.

To, jak zbudowane jest serce, ściśle związane jest z jego funkcją i sposobem, w jaki pracuje. Posiada grube ściany zbudowane z tkanki mięśniowej posiadające zdolność regularnego kurczenia się i rozkurczania.

Ściana zewnętrzna organu składa się z trzech warstw:

• wsierdzia,
• śródsierdzia,
• nasierdzia.

Oprócz mięśni serce posiada także własny system bodźcoprzewodzący, który reguluje jego pracę i stymuluje mięśnie do regularnych skurczów.

Całość otoczona jest dodatkowo workiem osierdziowym, składającym się z dwóch błon – osierdzia surowiczego i osierdzia włóknistego. Tak więc serce – jako jeden z najważniejszych organów – zaopatrujący cały organizm w tlen i substancje odżywcze, jest z zewnątrz solidnie chroniony.

Budowa serca a jego unaczynienie

Oprócz tego, że serce zawiera własny układ przewodzący, posiada także własne unaczynienie. Składają się na nie tętnice wieńcowe prawa i lewa oraz ich liczne odgałęzienia.

Zawał serca (zawał mięśnia sercowego) wg totalnej biologii

• Prawdziwy zawał serca (martwica mięśnia sercowego). W opisie EKG widać zawał albo blizny po zawale.
• Rzekomy zawał serca (zatrzymanie akcji serca, brak martwicy). Dotyka tętnic wieńcowych.
• Możliwe jest połączenie dwóch konfliktów w tym samym czasie, które dotyczą tego samego wydarzenia. Jeden konflikt stoi za zawałem prawdziwym a drugi za rzekomym.

Jeżeli w opisie EKG widoczne jest tylko niedotlenienie to mamy doczynienia z atakiem dusznicy bolesnej a nie zawałem serca.

Zawał mięśnia sercowego (prawdziwy), przebieg(fazy)

• FA: Zanik, atrofia. Wydolność serca znacznie spada.
• FN: Obrzęk, stan zapalny, zawał (szczyt w KE)

Zapalenie mięśnia sercowego

Guz – odbudowa mięśnia sercowego

Przerost mięśnia sercowego

• W KE pojawia się arytmia – zaburzenia rytmu serca, nieregularne bicie serca, ponadplanowe skurcze mięśnia sercowego.

Konflikty związane z zawałem mięśnia sercowego (prawdziwym)

1.Konflikt związany z osiągnięciami:

-mam małe osiągnięcia, mimo, że haruję jak wół (efekty nie są adekwatne do mojej pracy)

-nie jestem już w stanie sprostać wszystkim wymaganiom (nie wiem ile bym się starał to nie mogę osiągnąć tego do czego dążę; nie jestem w stanie sprostać czyimś oczekiwaniom; nie jestem w stanie przerobić tego co mam do zrobienia)

-wyzyskują mnie (mam takie poczucie).

2.Konflikt obniżenia poczucia własnej wartości związany z możliwościami serca. Główny wydźwięk dla serca to miłość (dzieci do rodziców, rodziców do dzieci, między kochankami). ,,Moje starania nie są wystraczające żeby pomóc moim bliskim”

3.Utrata terytorium w poczuciu bezsilności.

Jeżeli konflikt trwał powyżej 9 miesięcy, to nazbiera się taka masa konfliktowa w mózgu, że umrzemy z powodu niemożności sterowania pracą serca – po prostu serce zatrzymuje się z braku impulsów do pracy z powodu obrzęku mózgu. Dzisiejsza technologia nie jest w stanie nikogo uratować w takim przypadku przed śmiercią, podawane np. w czasie reanimacji kroplówki tylko bardziej szkodzą, gdyż zwiększona ilość płynów przyjmowanych przez organizm, tylko zwiększa i tak tragicznie duży obrzęk mózgu i pogarsza sytuację

Konflikt utraty terytorium

ZAWAŁ SERCA to faza naprawcza bardzo ważnego konfliktu związanego ze stresem powiązanym z sytuacją, w której ktoś chce kontrolować swoje terytorium. Zawał serca następuje zawsze i tylko po rozwiązaniu konfliktu związanego z terytorium, rewirem! Chodzi o głębokie wewnętrzne poczucie utraty, jakiegoś obszaru (także symbolicznego czy wyobrażonego) uważanego za własny. Tym terytorium może być moja żona, ,,moje futro, które kupiłem mojej żonie” , mój dom, moja firma, mój samochód, utrata pracy, przyjaciela, partnera, projektu, pomysłu, pieniędzy, rodziny, itp. Mężczyźni często dostają zawału po przejściu na emeryturę. Ale to może się zdarzyć również po rozwodzie, czy innej podobnej sytuacji.

Zatem fundamentalnym konfliktem zawału serca jest konflikt utraty terytorium „walczę, by zachować swoje terytorium”. Jako przykład zawsze służy jeleń, który umiera na zawał mięśnia sercowego (zator tętnicy wieńcowej) kilka dni po tym, jak przegrał walkę o panowanie na terytorium. W takiej samej sytuacji jest szef, który traci swoją fabrykę lub założyciel dużego przedsiębiorstwa, który został wykupiony przez swojego rywala. Obaj doświadczają potężnej utraty terytorium.

Gdy podejmujemy walkę o terytorium, potrzebujemy dużo krwi w sercu. W tym momencie mózg programuje mikroowrzodzenia błony wewnętrznej naczyń wieńcowych umożliwiając lepszy przepływ krwi. Pozwala to na chwilowe podniesienie wydajności organizmu, jednak w konsekwencji tych zmian może dojść do zawału serca.

Konflikt terytorium a płeć

Mężczyzna uznaje jako swoje:  żonę, mieszkanie, działkę, samochód, miejsce parkingowe, również miejsce pracy…. Dominujące schorzenia u mężczyzny dot.: naczyń wieńcowych, oskrzeli, pęcherza moczowego.

Jeśli konflikt jest duży, może nastąpić zawał serca chyba, że mężczyzna ma szczęście i przeżywa pat hormonalny (przechodzi na typ żeński), wówczas objawia się to depresją. Czyli pat hormonalny często ratuje życie.

Dla kobiety terytorium to : przede wszystkim mąż, gniazdo rodzinne. Konflikt typu żeńskiego to strach: kobieta boi się opuszczenia przez męża, samotności, rozbicia rodziny. Stąd dominujące choroby przy konflikcie utraty terytorium dot.: krtani, żył wieńcowych, szyjki macicy, pęcherza moczowego.

Jak to się dzieje, że takie samo zdarzenie jest przyczyną różnych chorób? Ponieważ każdy może je odczuwać inaczej, z różną intensywnością.

Przykłady utraty konfliktu terytorialnego męskiego:

Mężczyzna zastaje w swojej sypialni żonę z kochankiem. Przeżywa konflikt utraty terytorium, ale może zareagować różnie i wówczas „wyhoduje” sobie różne choroby:

• Jeśli uważa, że kochanek żony jest gorszy od niego, może mieć owrzodzenie naczyń wieńcowych, które może doprowadzić do zawału.
• Jeśli kochanek jest lepszy od niego, przeżywa mocno ten konflikt, ale ponieważ jest niżej w hierarchii, dodatkowo przeżywa pat hormonalny i dzięki temu zamiast zawału ma „tylko” depresję, która jest sposobem mózgu na przetrwanie.
• Wydawało mu się, że jest nr 1 dla żony. Jest to „upadek pionowy”, który może programować stwardnienie rozsiane.
• Jeśli mąż uważa zdradę żony, jako ohydną rzecz, niewybaczalną, może zafundować sobie raka jelita grubego. ,,Do końca życia jej tego nie wybaczę”.
• Jeśli uważa, że wszyscy w rodzinie będą się z niego śmiać i nazywać go rogaczem, zaprogramuje u siebie chorobę oskrzeli.

Im bardziej intensywny jest konflikt i przeżywane w związku z tym emocje, tym choroba jest poważniejsza: zapalenie płuc, astma. Jeśli konflikt jest wyjątkowo duży, a emocje wyjątkowo silne, może pojawić się rak oskrzeli.

Przykłady utraty terytorium typu żeńskiego:

Kobieta wraca niespodziewanie do domu i zastaje w sypialni swojego męża z kochanką. Odczucia kobiet, które spotkało takie zdarzenie, mogą się znacznie różnić i kobiety te mogą zapaść na różne choroby.

• Pierwsza kobieta może odczuć to zdarzenie, jako coś obrzydliwego, bo kochanka jej męża jest jej przyjaciółką. Na skutek tego konfliktu może sobie wyhodować w okrężnicy guza albo polipa.
• Druga kobieta może mieć konflikt kęsa, którego nie może strawić. Reakcją może być gruczolakorak żołądka.
• Inna może mieć zapalenie pęcherza moczowego, bo stało się to na jej terytorium.
• Jeszcze inna może mieć raka lewej piersi, bo uznała, że jej gniazdo rodzinne jest zagrożone.
• U jeszcze innej może nastąpić odklejenie siatkówki oka, bo zobaczyła coś strasznego.
• Natomiast kobieta, która zdradza swojego męża, najprawdopodobniej nie będzie miała żadnego konfliktu, bo nie przeżyje tego zdarzenia zbyt mocno.

Jeśli przeżywamy konflikt terytorium, zresztą każdy konflikt, należy zadbać o to, żeby go jak najszybciej rozwiązać, bo im większa masa konfliktowa, im dłużej konflikt trwa, tym poważniejsza może nas dotknąć choroba. Musimy nauczyć się odpuszczać, wybaczać, bo w przeciwnym razie zafundujemy sobie chorobę.

Jest wiele metod odpuszczania, uwalniania się od emocji, radykalnego wybaczania. Warto je poznać i nie hodować w sobie chorób.

Aspekt społeczny decyduje o stronie uszkodzenia serca

Aspekt społeczny decyduje o stronie uszkodzenia – zawał „lewego” i „prawego” mięśnia sercowego.

Uwaga! Wskutek „skręcenia serca” w trakcie procesu ewolucyjnego w celu wytworzenia krwioobiegu płucnego, pierwotny prawy worek serca jest dzisiejszym lewym sercem, a pierwotny lewy worek serca, jest dzisiaj prawym sercem.

Lewa strona mięśnia u osoby praworęcznej jest stroną partnerską, prawa stroną relacji hierarchicznych (matka/dziecko, opiekun/podopieczny…)

Biologia chorób na przykładzie jelenia. Zawał serca u jeleni

Gerard Athias w swojej książce „Programy rodzinne Twoich chorób tom 1” wyjaśnia na przykładzie jeleni walczących o terytorium, w jaki sposób silny stres wywołujący konflikt biologiczny odzwierciedla się na poziomie fizjologii:

„Joseph, mój nauczyciel, wyjaśniając mi BIOLOGIĘ CHORÓB wspomagał się zawsze nauką o zwierzętach.
Wychodząc od reakcji i patogenezy zwierząt, robił połączenie konflikt-choroba. W ten sposób, badając jelenie, określił przyczyny biologiczne zawału mięśnia sercowego. Jedyną przyczyną zawału u starego jelenia jest konflikt utraty swojego terytorium.

Zwierzę to żyje w lesie i wyznacza tam granice swojego terytorium, na którym, króluje nad swoimi łaniami.
Najsilniejsze zwierzę bierze udział w reprodukcji gatunku. Każdego roku naraża ono trofeum zwycięzcy w energicznych walkach z młodymi jeleniami. Walczy zatem brutalnie z tym, który jest najbardziej zdolny do zajęcia jego miejsca.
Po zwycięskiej walce stary jeleń panuje dalej, do kolejnego ataku. W tym czasie młody przeciwnik staje się silniejszy, aż dochodzi do tego, że młody samiec pokonuje starego. W ostatniej, śmiertelnej dla starego jelenia walce, rzuci się on z całą mocą, by utrzymać panowanie nad terytorium, lasem i łaniami. Walka w permanentnym napięciu wymaga ogromnej ilość tlenu. By w tym konflikcie być bardziej operatywnym i mieć więcej mocy, stary jeleń dekoduje swój konflikt w tętnicach wieńcowych.

W aktywnej fazie konfliktu, w nabłonku wyściełającym tętnice, powstają ubytki (owrzodzenia), w fazie naprawczej (po rozwiązaniu konfliktu) ubytki są wypełniane. Poszerzając średnicę swojej tętnicy wieńcowej, stary jeleń zwiększa swój rzut serca. Stary jeleń w rozpaczliwym wysiłku dostarcza więcej tlenu swoim mięśniom i przez pewien czas ma więcej mocy. Walki trwają średnio nie więcej niż piętnaście dni i stary jeleń musi je wygrać, by zachować swoje prawa.

Joseph przestudiował różne możliwości starego jelenia:

– Szybko zwycięża walkę: nie umiera. Umie utrzymać swoje terytorium. Owrzodzenie naczyń pozwala mu pokonać przeciwnika. Jest to rozwiązanie zwycięskie. Pokonany respektuje koniec walk;

– Pochyla się przed młodym zwierzęciem.
W ten sposób stwarza prawdziwy konflikt utraty terytorium i jego jedynym wyjściem staje się śmierć przez zawał mięśnia sercowego lub wielka depresja, która sprawia, że staje się starym, samotnym samcem. Depresja ratuje mu życie;

– Jeśli walki trwają zbyt długo, nie jest w stanie utrzymać rytmu.
Po około piętnastu dniach walk zostaje więc prawdziwie rozgromiony przez niemożność dostosowania wydajności pracy serca do zwiększonych potrzeb organizmu. Najważniejsze w  biologii i w naturze jest to, by najbardziej wydajne zwierzę podtrzymało gatunek. Okres godowy musi więc jak najszybciej się rozpocząć, aby młode były wystarczająco silne, by przetrwać ciężką zimę.

Cały ten proces nie może więc zostać przesunięty w czasie przez zaślepienie starego jelenia, który  nie chce ustąpić miejsca młodemu. Natura w całkowitej harmonii jest zaprogramowana w ten sposób, że powyżej piętnastu dni walk stary jeleń nie przeżywa. Zostaje rozgromiony. Młode mogą urodzić się w odpowiednim momencie i kontynuować podtrzymywanie gatunku, kontynuując tę logikę w idealnej harmonii praw natury.

Następnie Joseph doprecyzował szczegóły medyczne:

– Po fazie aktywnej, podczas której w wyściółce tętnicy powstają owrzodzenia, następuje faza naprawcza – ubytki są  wypełniane. To właśnie w tym momencie zatyka się światło tętnicy. Powstające w wyniku konfliktu blizny uważane są  za przyczynę choroby, podczas gdy jej prawdziwą przyczyną jest utrata terytorium.

Najbardziej znamiennym faktem w naszych medycznych założeniach jest ten, że stary jeleń umiera na zawał mięśnia sercowego, podczas, gdy nie prowadzi osiadłego trybu życia, nie pali i nikt jeszcze nie widział jelenia pijącego alkohol. Jego przestrzeń życiowa to zdrowe, zalesione miejsce i nikt nie może u tego roślinożernego zakładać przejawów hipercholesterolemii.

Jeżeli chcesz wiedzieć więcej polecam zapoznać się z materiałami zamieszczonymi na stronie https://5prawnatury.pl/:

• Tabelaryczne zestawienie objawów związanych z sercem. Skala objawów zależy od intensywności konfliktu i długości jego trwania (masa konfliktowa)  https://5prawnatury.pl/4330-2/.

• Wykłady Caroline Markolin: „Różne rodzaje zawałów serca wg Germańskiej Nowej Medycyny”:  

https://5prawnatury.pl/zawal-serca-wyklad-c-markolin/

https://youtu.be/mdi91TVg5Xs

https://youtu.be/2qT7tNoJvfA

https://youtu.be/hb5H5UROgpo–

Opracowanie: Monika Stawicka (materiały są własnością www.5prawnatury.pl)

Jeżeli uważasz, że zamieszczane przeze mnie treści są ciekawe zostaw proszę komentarz, subskrybuj i poleć znajomym. Będę Ci ogromnie wdzięczna.

Zapraszam na konsultacje indywidualne Kontakt.

Informacje na temat konsultacji znajdziesz tu: Konsultacja psychobiologiczna