Układ ruchu wg Psychobiologii i Totalnej Biologii cz. 1. Kości.

Założenia Totalnej Biologii i Psychobiologii.

Metoda Totalnej Biologii, czy Psychobiologii ta zakłada, że proces chorobowy jest wywołany konfliktem biologicznym uruchomionym przez silną emocję, która została w nas zablokowana. Uświadomienie sobie i przetworzenie tego urazu emocjonalnego, usuwa przyczynę choroby i powoduje zdrowienie. Taki uraz emocjonalny może być realny lub symboliczny, nasz własny lub pochodzący od naszych przodków. Według Totalnej Biologii każda choroba, której doświadczamy, jest dla naszego mózgu najlepszym rozwiązaniem, by utrzymać nas przy życiu.

Podstawowe informacje o układzie ruchu.

Kości, mięśnie, chrząstki, ścięgna i tkanka łączna , czyli organy wchodzące w skład układu ruchu pochodzą z mezodermy i sterowane są przez istotę białą mózgu.
Zatem jeśli doznajemy bólu, uszkodzenia, złamania, zwichnięcia któregokolwiek z tych organów, warto zwrócić uwagę na biologiczny sens tych zmian.

Główny konflikt biologiczny, na który reagują organy wchodzące w skład układu ruchu to: utrata własnej wartości / załamanie własnej samooceny.

Towarzyszą mu takie odczucia jak: – nie mogę, nie uda mi się, nie nadaję się do tego, jestem za głupi, nie potrafię, jestem do niczego, jestem niezdolny do tego, zostałem oszukany, przegrałem, nie dam rady, zostałem w tyle, jestem gorszy, nie byłem dość dobry, zostałem pokonany, doznałem upokorzenia itp..

Co wchodzi w skład układu ruchu i jaką pełni rolę?

Na układ ruchu składają się kości, okostna, stawy (chrząstki stawowe, krążki stawowe, łąkotki, ścięgna, więzadła i mięśnie. Każdy z elementów tego układu pełni inną funkcję biologiczną. Kości to nasza struktura, oparcie i ochrona. Są tym, co pozostaje z nas po śmierci. Są więc podstawą naszej wartości nawet, gdy upłynie życie. Stawy łączą kości, zmniejszają tarcie między nimi, umożliwiają ich swobodne przemieszczanie się względem siebie. Więzadła, podobnie jak stawy, łączą kości, ale sprawiają, że ruch jest stabilny. Mięśnie wprawiają szkielet w ruch. Łączą się z nim za pomocą ścięgien.

W układzie ruchu dekodowane są konflikty związane ze spadkiem samooceny. Każdy jego element ma swoje symboliczne znaczenie. Mózg precyzyjnie przekłada spadek poczucia wartości na choroby kości, stawów, więzadeł, ścięgien i mięśni. Upadłeś i złamałeś rękę? Potknąłeś się i skręciłeś kostkę, zerwałeś ścięgno, albo więzadło? Dźwignąłeś coś i już nie mogłeś się wyprostować? To nie przypadek. Twoje ciało precyzyjnie odzwierciedla twój biologiczny konflikt.

Przebieg poszczególnych faz.

W przypadku organów sterowanych przez istotę białą mózgu cel biologiczny zmiany zauważamy w drugiej fazie specjalnego biologicznego programu natury.

Faza aktywna.

W fazie aktywnej (po wystąpieniu konfliktu biologicznego) dochodzi do zaniku tkanek, rozpadu komórek z odwapnieniem kości (osteoliza). W tej fazie diagnozowane są: osteoporoza, łamanie kości, poluzowanie/wypadanie zębów, miastenia, zanik mięśni itp. (lokalizacja w zależności od rodzaju konfliktu utraty własnej wartości).

Możliwe objawy i diagnozy:
• podczas odwapnienia kości nie występują zasadniczo żadne bóle i złamania, ponieważ otaczająca je okostna działa stabilizująco;
• w czasie trwania konfliktu brak jest odczuwalnych objawów w obrębie kości, jeśli konflikt trwa krótko.

Przy odpowiednio małych konfliktach osteoliza (zanik kości) jest na tyle nieznaczna, że często nie zostaje, jako taka zdiagnozowana.

Pozostałe możliwe diagnozy w zależności od miejsca:
• osteoliza, osteoporoza, osteomalacja;
• plazmocytoma (czaszka);
• przerzuty nowotworowe kości.

Medycyna uniwersytecka błędnie określa ubytki w kości, jako metastazę kości (przerzuty), jeśli wcześniej został zdiagnozowany guz. W sytuacji, gdy nie postawiono diagnozy guza, medycyna uniwersytecka traktuje to, jako odwapnienie kości.

Jeśli konflikt ma dalekoidące emocjonalne skutki i dotyczy szpiku kostnego, może wpływać na produkcję krwi:

• zmniejszenie produkcji krwi (hematopoeza),
• supresja czynności szpiku kostnego (polega na zmniejszeniu liczby komórek krwi wytwarzanych przez szpik kostny, w tym białych krwinek, czerwonych krwinek i płytek krwi),
• niedobór krwi,
• leukopenia (niski poziom białych krwinek),
• anemia,
• aplazja szpiku (prawdziwa anemia),
• zwężenie obwodowych naczyń krwionośnych.

Jeśli dotyczy to stawu, np. kolana, może on podczas aktywnej fazy konfliktu sprawiać wrażenie sztywnego lub zastanego i może potrzebować trochę czasu aby, tak jak to jest np. w sporcie, znów być sprawnym.

Faza naprawcza.

W fazie naprawczej występuje ponowne wypełnienie ubytku w kości spowodowane zanikiem/ubytkiem/odwapnieniem kości, któremu towarzyszy stan zapalny związany z namnażaniem się komórek i odbudową organów. Obszary objęte martwicą zostają utwardzone. Tej fazie towarzyszy ból, a czasami również wysoka gorączka.

W zależności od intensywności konfliktu w fazie zdrowienia możliwy jest przebieg zarówno bezobjawowy jak i pod postacią ciężkiej białaczki połączony z bólami kości.

Pozostałe diagnozy i objawy.

Możliwe objawy i diagnozy (w zależności od pozostałych okoliczności i umiejscowienia):

• silne zmęczenie lub znużenie (intensywniejsze niż podczas innych faz zdrowienia spowodowane między innymi wcześniejszą obniżoną produkcją krwi);
• wypełnienie ubytków w kości skutkuje podwyższonym poziomem wapnia w surowicy krwi;
• bóle kości lub bóle stawów, w zależności od umiejscowienia;
• krwotoki z nosa (w skutek niedoboru płytek krwi i rozszerzenia naczyń).

Obrzęk kości wynikający z naciągnięcia okostnej, przez to zachodzi niebezpieczeństwo samoistnego złamania kości.

Silne bóle (bóle kości) powstają wtedy, kiedy delikatna okostna jest naciągana przez obrzęk.
Z powodu bólu noga zostaje unieruchomiona, co jest zgodne z sensem biologicznym, gdyż wtedy noga nie jest narażona na urazy lub może być minimalnie poruszana, tak aby nie doznać urazu.
Bóle powstają także w wyniku zapalenia i zaangażowania znajdujących się dookoła mięśni.

Nasilony obrzęk kości występuje w przypadku zmniejszonego wydzielania płynów, jeśli współistnieje syndrom cewki zbiorczej nerki. Przez to reakcja zdrowienia jest intensywniejsza.

W ogniskach położonych w okolicy stawu możliwe są dalsze diagnozy:

• reumatyzm stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów lub podobne (najczęściej symptomy te dotyczą również cewki zbiorczej nerki),
• zapalenie stawów, poszerzenie naczyń w wagotonii, przez to może wystąpić pseudoanemia ze spadkiem hematokrytu (anemia wywołana rozrzedzeniem krwi), tzn. liczba erytrocytów we krwi pozostaje w normie. Jedynie poprzez zwiększenie płynu w naczyniach jest ich liczbowo mniej.

Białaczka, występuje, jeśli dotknięty był szpik kostny.

• Namnożenie wszystkich komórek we krwi: początkowo wzrasta przede wszystkim liczba leukocytów (leukocyturia), przede wszystkim w części 1 zdrowienia,
• erytrocytemia (wzrost erytrocytów), przede wszystkim w części 2 zdrowienia (po kryzysie epileptycznym).

Przykładowy konflikt:
Podczas wypadku rowerzysta doznał wielu obrażeń kolana, na tyle ciężkich, że nie mógł dalej jeździć na rowerze. Przeżył to jako głęboką utratę własnej wartości (konflikt, w którym przestaje się być sprawnym). Po intensywnej terapii udało mu się wrócić do formy, znów zaczął jeździć na rowerze, czym rozwiązał swój konflikt utraty własnej wartości. W fazie zdrowienia rozwinęła się u niego białaczka, którą zwalczył bez stosowania chemioterapii.

Diagnozy związane z rodzajem i charakterystyką konfliktu utraty własnej wartości.

Inne możliwe diagnozy pierwszej fazy zdrowienia kości, w zależności od rodzaju i charakterystyki konfliktu utraty własnej wartości: (należy zwrócić uwagę, że rozwiązanie konfliktu w większości poniższych schorzeń jest w zawieszeniu!)

• Wypadnięcie dysku, rwa kulszowa, syndrom szyjkowy (ceryikal-syndrom), lumbago, syndrom lędźwiowy, zapalenie kości i szpiku;
• Choroba Perthesa: martwica główki kości biodrowej także już w fazie aktywnej (ew. panewka stawu biodrowego) według medycyny uniwersyteckiej określane, jako „niedokrwienie”
• Choroba Schlattera-Osgooda: po wcześniejszej nekrozie kości piszczelowej;
• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;
• torbiel galaretowata okołostawowa;
• kostniakomięsak: powstaje m.in, gdy okostna zostaje skaleczona lub otwarta (np. podczas punkcji) i przez ten otwór wypływa kostnina.
• Mięsak kości Ewinga: schorzenie, które pochodzi od szpiku kostnego, z bólami, gorączką, umiarkowaną leukocytozą…

Kryzys epileptyczny.

Bladość skóry z zimnymi potami (może wyglądać podobnie jak przy omdleniach). Chwilowy powrót objawów z fazy aktywnej konfliktu.

Powrót do zdrowia.

W drugiej fazie zdrowienia, jak już była mowa wcześniej, pojawia się wzrost erytrocytów oraz powolne cofanie się pozostałych objawów oraz zakończenie zmian spowodowanych przebiegiem konfliktu. Przywrócona zostaje równowaga wegetatywna. Brak zmian komórkowych, o ile nie nastąpi nawrót konfliktu.

Po minionych konfliktach związanych z utratą własnej wartości mogą pozostać w różnych częściach ciała ślady dolegliwości (przez przyrost komórek) i nieodwracalne zmiany fizyczne. Szczególnie z powodu powtarzania się konfliktów utrzymują się następujące dolegliwości:

• zwyrodnienie stawów, lordoza, kifoza, skolioza, choroba Bechterewa, torbiel galaretowata okołostawowa;
• odkładanie się wapnia w kościach i stawach;

• w niektórych przypadkach w skutek zmian w kościach, stawach i muskulaturze mogą występować utrzymujące się dolegliwości bólowe.

Biologiczny sens zmian.

Biologiczny sens znajduje się na końcu fazy powrotu do zdrowia. Ubytki w kości ponownie się wypełniły. Kość w tych miejscach jest mocniejsza i bardziej wytrzymała.

Biologiczny sens nie dopełnia się jednak, jeśli z powodu pozostałych syndromów chorobowych w końcowej fazie zdrowienia wynikają zakłócenia w poruszaniu się i stabilności. Dochodzi do tego wtedy, gdy konflikt trwał bardzo długo, lub gdy następowały częste nawroty konfliktu.

Możliwy sens w fazie aktywnej mógłby istnieć, gdyby przeciążony człowiek był zmuszony z powodu słabych kości do zatrzymania się w sytuacji przeciążenia, po to, aby nie przeciążać się jeszcze bardziej.

Dalsze wskazówki dotyczące procesu leczenia:
Nie należy wkłuwać się w okostną podczas fazy zdrowienia (punkcja, operacja…), w przeciwnym wypadku kostnina wydostanie się przez otwór w okostnej i dojdzie do powikłań podczas zdrowienia, m.in kostniakomięsak.

Po której stronie pojawi się zmiana?

W przypadku organów sterowanych przez istotę białą mózgu ważna jest „stronność biologiczna” i „kontekst społeczny”. Zatem o tym, po której części ciała wystąpi zmiana decyduje ręczność (czy osoba jest prawo, czy lewostronna) a także przyporządkowanie konfliktu do jednej z dwóch kategorii społecznych:

1) partner/towarzysz,

2) dziecko/ rodzic/podpopieczny/opiekun.

Gdzie uzewnętrzni się konflikt?

O tym zaś w której części ciała zamanifestuje się zmiana decyduje powiązanie funkcjonalne konfliktu. Przykładowe konflikty powiązane z konkretnymi organami:

• staw skroniowo – żuchwowy: moje słowa są niewystarczająco przekonujące, nie udało mi się go przekonać przy pomocy słów
• obojczyk: nie udało mi się zrealizować czegoś ważnego, nie znalazłem kluczowego rozwiązania tego problemu
• łopatki: podcięto mi skrzydła, nie wywiązałem się właściwie z opieki nad rodzicami
• kość ramienna: nie wiem jak się za to zabrać, nie potrafię zacząć tego zadania
• bark – za dużo na moich barkach, nie mogę się z tym uporać, jestem złym rodzicem/dzieckiem
• staw łokciowy: nie wiem, czy mam się do niego zbliżyć, czy oddalić (zostać czy odejść)
• nadgarstek: nie radzę sobie w roli pośrednika, myliłem się co do własnych uczuć
• staw biodrowy: konflikty związane z seksualnością, kreatywnością i pragnieniami
• nogi: związane są z przemieszczaniem się, z ruchem, z czynnościami w których nogi biorą udział (bieganie, taniec, skoki). Konflikty mogą być związane z odczuciami: powinienem się wycofać, mogłem się pospieszyć, trzeba było go kopnąć, nie dam rady wejść tak wysoko itp.

Funkcje kości:

• Podpierają struktury organizmu
• Tworzą rusztowanie ciała
• Chronią narządy położone w głębi ciała
• Umożliwiają ruch
• Wyznaczają granice jam ciała

• Uczestniczą w przetwarzaniu wapnia (odpowiedzialność).
• Uczestniczą w usuwaniu toksyn.
• Zawierają szpik kostny, w którym powstają krwinki.

Kości to:

• Autonomia, niezależność.
• To, co zostaje z nas po śmierci. Są podstawą naszej wartości, nawet gdy upłynie życie. Dlatego przejawiają się w nich choroby związane z obniżeniem wartości, wyrażanym takimi słowami,
jak: niezdolny, gorszy, „jestem nikim”, niegodny, pomijany, upokorzony, żałosny…
• Ubytki: „Nie chcę by po mnie coś zostało. Nie chcę być zapamiętany/a”.
• Przyrost: „Nie zapominajcie o mnie, chcę być zapamiętany/a, chcę być widoczny/a”.

Niskie poczucie wartości. Porównywanie.

Pojawia się wtedy, gdy porównujemy się z innymi ludźmi i/lub z samymi sobą. Dlaczego schorzenia układu kostnego narastają z wiekiem? Ponieważ coraz częściej porównujemy się do 20-letniej wersji samych siebie.

Dlaczego dokonujemy porównań?

Ponieważ dążymy do doskonałości! Doskonałość oznacza niepopełnianie błędów. W przyrodzie ofiara, która popełni błąd, ginie. Więc brak błędów oznacza przeżycie. Biologiczny konflikt związany z doskonałością to konflikt ofiary – muszę zapobiec wszelkim błędom w życiu, inaczej mogę zginąć.

Ludzie, którzy urodzili się z powodu „błędu” są rozbici… wciąż muszą wybierać między „błędem” lub „doskonałością”. Nieustannie dostrzegają błędy u innych, ponieważ zawdzięczają życie błędowi, do którego sami nie mają prawa. Ta sytuacja programuje nieświadome poszukiwanie niedoskonałości w otoczeniu. (O możliwych konsekwencjach poczęcia z powodu błędu przeczytasz tutaj: https://zgodanatocojest.pl/okres-plan-cel/).

Treść konfliktu:

• utrata własnej wartości;
• brak poczucia własnej wartości (dewaluacja);
• im intensywniej przeżywa się konflikty związane z poczuciem własnej wartości, tym bardziej zagrożona jest istota zbita, istota gąbczasta oraz szpik kostny!
• konflikt związany z próbą sprostania nadmiernym wymaganiom (brak poczucia własnej wartości, ponieważ nie można podołać trudnej sytuacji);

• konflikt utraty własnej wartości związany z ruchem: konflikt, w którym nie udało się wykonać ruchu/posunięcia;

• konflikty związane z niemożnością spełnienia danej funkcji;
• konflikt z powodu niewystarczającej wydajności (nie móc sprostać narzuconym wymaganiom);
• konflikty z powodu ograniczonej funkcji pojedynczej części ciała;
• konflikty z powodu brakującej umiejętności w określonej dziedzinie;
• konflikty z powodu niedostatecznej wydajności/sprawności organu (np. żebra przy niewydolności nerek);
• konflikt, w którym nie jest się wystarczająco stabilnym.

Kości to odpowiedzialność.

• ,,Nie radzę sobie ze swoimi obowiązkami, z odpowiedzialnością”. Potrzebuję oparcia i ochrony.
• „Nie czuję się wspierany, chroniony”.

Kości to autonomia, niezależność, siła, władza, materializować.

• „Tracę swoją autonomię, niezależność, potrzebuję pomocy z zewnątrz, by ją odzyskać”.

Typowe myśli lub wypowiedzi:

Miejscowe konflikty utraty własnej wartości:

Przy miejscowych konfliktach utraty własnej wartości osoba czuje się małowartościowa w odniesieniu do konkretnego miejsca (miejscowo). Przykładowe konflikty miejscowej utraty własnej wartości:

• W skutek wypadku ze złamaniem kości osoba może odbierać siebie, jako niesprawna, niewydolna i bezwartościowa. Przez to przeżywa utratę własnej wartości w miejscu złamania, dochodzi do martwicy kości. To może zakłócać między innymi gojenie się złamanej kości.-

• Kardiolog zdiagnozował wadę zastawki u pewnego młodego mężczyzny. W skutek tego mężczyzna doznał konfliktu związanego z poczuciem własnej wartości – przestał postrzegać siebie w obrębie serca, jako wartościowy, zdolny czy wydajny. W obrębie żeber nad sercem rozwinęła się u niego martwica kości, która po rozwiązaniu konfliktu, poprzez terapię konfliktu i terapię traumy, stała się bolesna. Po tygodniu mężczyzna przestał skarżyć się na bóle w żebrach.

Okostna.

Okostna to „opakowanie” kości. Utrzymuje kość w całości, odżywia i unerwia kość.

Złamanie kości.

• Spadek poczucia wartości powiązany symbolicznie z okolicą ciała, która ulega złamaniu.
• Spadek samooceny osłabia kość tak, że nawet niewielki uraz może doprowadzić do jej złamania.

Osteoporoza.

Osteoporoza to rodzaj samozniszczenia. W przyrodzie to, co NIEPOTRZEBNE, musi zniknąć.
Osteoporoza, czyli niszczenie kości, często występuje w okresie menopauzy, ponieważ często wtedy kobieta zaczyna się czuć niepotrzebna jako matka, żona itp. „Sensem mojego życia było bycie matką i żoną. Nie miałam innych równie ważnych celów w życiu”.

Kostniak.

• Pęknięcie, rozłam, który zmierza do zakończenia (konflikt jest rozwiązany).

Kostniakomięsak (osteosarcoma).

Głęboki, ogólny spadek poczucia własnej wartości związany z kimś/czymś, co nie ma związku z
klanem rodzinnym, z linią krwi. Konflikt braku struktury.

Zapalenie okostnej.

• Niezamierzone uderzenie („Żałuję, że to zrobiłem).
• Konflikt głębokiego oddzielenia odczuwany „aż do kości”.
• Konflikt brutalnego oddzielenia z poczuciem naruszenia struktury.
• Konflikt niechcianego kontaktu.
• Cios zadany, cios oddany.

Jeśli ktoś cierpi z powodu bólu bez stanu zapalnego, ma niezidentyfikowane, fantomowe,
falujące bóle, należy szukać konfliktu związanego z okostną.

W kolejnym artykule – Układ ruchu – stawy. Objawy psychosomatyczne i symbolika.

Jeżeli uważasz, że zamieszczane przeze mnie treści są ciekawe zostaw proszę komentarz, subskrybuj i poleć znajomym. Będę Ci ogromnie wdzięczna.

Zapraszam na konsultacje indywidualne Kontakt